သည္းထိတ္ရင္ဖို

"မင္း ရထားစီးရင္းနဲ႔ သည္းထိတ္ရင္ဖိုကိစၥမ်ိဳး ႀကံဳဖူးသလား"
"ႀကံဳဘူးတယ္၊ တစ္ခါက မီးရထားစီးရင္း လိုဏ္ဂူထဲျဖတ္ေတာ့ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို
ငါဖတ္နမ္းလို္က္တယ္၊ လိုဏ္ဂူထဲကေနထြက္လာေတာ့မွပဲ ေကာင္မေလးအေမျဖစ္ေနမွန္းသိရတယ္၊
အမေလး တကယ့္ကို သည္းထိတ္ရင္ဖိုစရာပါပဲ"

ေက်းဇူးမတင္လို႔ေတာ့မဟုတ္ပါ

''ကြၽန္မသားေလး ေရနစ္ေနတုန္းကေရထဲကဆယ္ၿပီး အိမ္ျပန္ပို႔တာရွင္ဆို"
"ဟုတ္ပါတယ္ ဟုတ္ပါတယ္၊ ႀကံဳႀကိဳက္လို႔ကူညီခဲ့တာပါ၊ ဒီအတြက္ေက်းဇူးတင္ဖို႔မလိုပါဘူး"
"ေက်းဇူးတင္စကားေျပာမလို႔ မဟုတ္ပါဘူးရွင္၊ သူ႕႕႔လက္ထဲက လက္စြပ္ပါမလာလို႔ေမးတာပါ"

ေနႏိုင္သူၾကီး

သားသူငယ္ခ်င္း

``သားေရ..မင္းညက အိမ္ကကားယူသြားေသးသလား´´
``ဟုတ္ကဲ့ ကၽြန္ေတာ္ယူသြားပါတယ္´´
``ဘယ္သြားတာလဲ´´
``ေအာ္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေဘာလံုးပြဲသြားတာပါ၊ ျပီးေတာ့ သူတို႔ကိုျပန္ပို႔ခဲ့ရတယ္ေလ´´
``ေအးကြာ...သားသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔တူပါတယ္၊ ကားေပၚမွာႏွုတ္ခမ္းေဆးဘူးနဲ႔
ဆံညွပ္ေတြက်န္ရစ္ခဲ့တယ္´´
``အယ္´´

ေတြ႔ျပီေတြ႔ျပီသူပဲ

မႏၲေလးႏွင့္ေရႊဘိုေျပးဆြဲေသာ ရန္ေအာင္-မန္းကားတစ္စီးေပၚသို႔
လွေတာသားတစ္ေယာက္တက္လာသည္။ သူသည္ ယာဥ္စီးခေပးၿပီးလွ်င္
ဒရိုက္ဘာေက်ဘက္တြင္ေရးထားေသာစာကို အသံထြက္ျပီးဖတ္သည္။
`ဗုဒၶံ ဓမၶံ သံဃံပူေဇမိ၊ ထသြားျပန္ၾကည့္ က်န္ရွိပစၥည္းတာ၀န္မယူပါ၊
ေတြ႔ၾကံဳခဏျမင္ၾကရ မာနေထာင္မွုသတိျပဳ´
ထို႔ေနာက္ နံရံႏွစ္ဖက္မွစာမ်ားကိုဆက္ဖတ္ျပန္၏။
`ေခါင္းငုံ႔ဆင္း၊ ခရီးသည္ခ်င္းကိုယ္ခ်င္းစာပါ၊ ေဆးလိပ္မေသာက္ရ၊
လက္မထုတ္ရ၊ ေခါင္းမျပဴရ၊ ကြမ္းတံေတြးမေထြးရ´
စာအားလံုးကုန္သြားေသာအခါ လွေတာ့သားေျပာလိုက္ပံုမွာ.....
`အလိုေလးကြယ္၊ တို႔ရြာေက်ာင္းမွာ ပိဋကတ္သံုးပံုေပ်ာက္သြားတာလက္စသတ္ေတာ့ ဒီေပၚေရာက္ေနပါကလား´